اذان عشق در دشت عطش کربلا، سرزمینی است که در آن عشق با لب تشنه نماز خواند… آنجا که حسین(ع) با خون وضو ساخت و علی اکبر با اذان نگاهش، دل ها را بیدار کرد. دشت، تشنه بود… اما دل ها تشنه تر. هر قطره ی اشک، روضه ای ناتمام بود و هر تپش، فریادی از دل زینب(س). در دشت عطش، عشق فریاد کشید؛ اذانی بی پایان، که هنوز در گوش تاریخ طنین انداز است...
برو بالا